Terapia par, konsultacje

Terapia i konsultacje dla par oraz terapia seksuologiczna 

Pary, które chcą wzmocnić swój związek czy rozwiązać problemy, z którymi się aktualnie zmagają mają możliwość skorzystania z pomocy psychologicznej dla małżeństw i par zarówno w formie zdalnej jak i stacjonarnej  w naszym lokalu przy ul. Gwiaździstej 31 m 89 w Warszawie. Spotkania dla par zawsze rozpoczyna wstępna konsultacja, na którą od razu zapraszamy oboje partnerów. Konsultacja ta ma na celu rozpoznanie charakteru problemu i ustaleniu kierunku dalszej pracy. Zdarza się, że na pierwszym spotkaniu sugerujemy pracę indywidualną każdego z partnerów (u innych terapeutów) zamiast pracy wspólnej, lub równolegle do niej. Spotkania mają formę odpłatną (patrz: cennik). Spotkania odbywają się w poniedziałki, czwartki od 9.00 do 20.00 oraz piątki i soboty przed południem. Częstotliwość i ilość spotkań wynika ze specyfiki problemu i potrzeb danej pary (zazwyczaj spotykamy się co tydzień lub co dwa tygodnie), po wcześniejszym umówieniu wizyty mailem: biuro@rozwodpoczekaj.org.pl

  1. TERAPIA PAR

Pod ogólną kategorią „terapia małżeństw i par” kryją się różne formy pomocy adekwatne do zgłaszanych problemów. Pary zwykle poszukują profesjonalnej pomocy w związku z:

ostrym kryzysem w związku – dotyczy on takich konkretnych kwestii jak zdrada lub inna nielojalność wobec partnera czy znacząca zmiana w związku (np. wspólne zamieszkanie, powrót żony do pracy po narodzinach dziecka, utrata pracy przez jednego z małżonków). Sytuacja ostrego kryzysu wiąże się z zaskoczeniem, dużymi emocjami i niemożnością poradzenia sobie z niespodziewaną, trudną sytuacją, nadwyrężającą zasoby związku, który mógł do tej pory być satysfakcjonujący dla obojga partnerów. W takim przypadku kładziemy nacisk przede wszystkim na wsparcie pary w pokonaniu bieżącego kryzysu i wzmocnienie osłabionych sił związku, przepracowanie konfliktów, a czasem proponujemy konkretne procedury, które ułatwiają poradzenie sobie z kryzysem (np. procedura pokonania kryzysu zdrady). Zwykle tego typu praca obejmuje od kilku do kilkunastu spotkań.

nawarstwionymi problemami w związku – zwykle dotyczą takich kwestii jak znaczące oddalenie partnerów, liczne, wzajemne urazy i pretensje, trudności w rozumieniu perspektywy partnera, przypisywanie sobie złych intencji i brak zaufania. Gdy problemy są narosłe i wielowątkowe, proponujemy parze cykl spotkań o charakterze psychoterapeutycznym, w czasie których wspieramy partnerów w pogłębionym zrozumieniu mechanizmu, który leży u podłoża przeszłych i aktualnych problemów związku. Pomagamy we wzajemnym usłyszeniu się i zrozumieniu, przepracowaniu dawnych urazów, zwiększeniu otwartości w wyrażaniu potrzeb i uczuć, motywujemy do podejmowania zmian, które mają służyć związkowi. Czas trwania psychoterapii pary jest dostosowany do potrzeb danej pary, zwykle trwa nie krócej niż 3 miesiące.

kryzysem okołorozwodowym – dotyczy małżeństw i par, które na poważnie rozważają rozwód lub rozstanie, gdy jedno z partnerów nie widzi już realnej szansy na poprawę wzajemnych relacji. Motywem wizyty może być wtedy niezgoda drugiego partnera na rozstanie, chęć rozstania się w taki sposób, który umożliwi pozostanie dobrymi rodzicami dla swoich dzieci, albo…tląca się jeszcze nadzieja na uratowanie związku. Parom w takiej sytuacji zawsze proponujemy, aby nie spieszyły się z decyzją o rozstaniu i sprawdziły, czy jest dla nich inna droga rozwiązania relacyjnych problemów. Z doświadczenia wiemy, że wiele rozwodów jest przedwczesnych – partnerzy podejmują takie decyzje bez wcześniejszej pracy nad poprawą relacji, impulsywnie, lub z bezradności wobec przytłaczających związek, nawarstwionych spraw. Proponujemy wspólne przyjrzenie się temu, co doprowadziło do kryzysu okołorozwodowego i pracę nad znalezieniem nowej płaszczyzny porozumienia. Nie wszystkie pary są gotowe skorzystać z tej propozycji. Jednak wiele rezygnuje z decyzji o rozwodzie i otwiera się na pogłębiona pracę nad związkiem.

profilaktyką – dotyczy przede wszystkim par planujących ślub oraz młodych małżeństw, które chcą ustrzec się przed popełnianiem błędów z poprzednich związków, albo obawiają się, że niewystarczająco dobre wzorce rodzinne mogą im utrudnić zbudowanie udanej, trwałej rodziny. Partnerów niepokoją pierwsze zmiany we wzajemnej relacji – pojawiające się konflikty, odkrywane różnice, przemiany w charakterze relacji wynikające z rozwijania się związku (np. po narodzeniu dziecka). Parom proponujemy zarówno konsultacje indywidualne jak i formy typowo edukacyjne – wykłady o związkach i warsztaty dla par (np. „Porozumieć się w związku”, „Na dobre i na złe”, „7 zasad udanego związku”). Narzeczonym i parom rozważającym wspólne życie oferujemy udział w świeckich kursach przedmałżeńskich.

Z naszego doświadczenia praca nad poprawą jakości związku udaje się, gdy:

– każdy z partnerów dostrzega problem

– oboje są gotowi podjąć wspólną pracę nad związkiem

– opisują problem podobnie, choć mogą inaczej rozumieć jego podłoże – oboje widzą swój udział w utrzymywaniu się problemu, nawet gdy większą odpowiedzialność za jego wystąpienie przypisują drugiej stronie i są gotowi pracować nad samym sobą

– partnerzy ufają na tyle sobie nawzajem i terapeutom, że są gotowi omawiać swoje problemy w sposób otwarty – oboje biorą odpowiedzialność za rozwiązanie problemów, angażują się emocjonalnie w proces terapii, podejmują ryzyko nowych, konstruktywnych zachowań, podejmują zadania terapeutyczne.

Terapia ma małe szanse powodzenia, gdy:

– choć jedno z partnerów nie widzi problemu i sensu wspólnej pracy („zostało przyprowadzone na terapię”)

– któreś z partnerów nie jest gotowe uznać własnego udziału w tym, co dzieje się w związku, przypisując całą odpowiedzialność drugiej stronie („to on/ona jest do naprawy”)

– partnerzy nie są gotowi nazywać wprost swoich problemów, nie ufając terapeutom – partnerzy oczekują, że terapeuci rozwiążą za nich ich problemy, naprawią związek dając im „złote rady”, że zmiana dokona się bez ich zaangażowania i podjęcia nowych decyzji oraz nowych działań

– któreś z partnerów stosuje przemoc  – warunkiem rozpoczęcia terapii jest bezwzględne zaprzestanie przemocy; sugerujemy, by sprawca przemocy najpierw odbył terapię własną, a potem – wspólną

– któreś z partnerów jest uzależnione od substancji psychoaktywnych – warunkiem podjęcia terapii jest trzeźwość, sugerujemy, by osoba uzależniona w pierwszym kroku podjęła terapię uzależnień

– któreś z partnerów trwa w związku równoległym, utrzymuje romans – warunkiem terapii jest zakończenie drugiego związku i skupienie energii na pracy nad związkiem.

Spotkania dla par/małżeństw prowadzi Dorota Ziółkowska-Maciaszek oraz dr Małgorzata Kałaska, która pracuje również w języku angielskim. 

2. TERAPIA SEKSUOLOGICZNO-PSYCHOTERAPEUTYCZNA 

Terapia seksuologiczno-psychologiczna ma na celu wesprzeć parę w poradzeniu sobie z trudnościami w sferze intymnej i pomóc pełniej cieszyć się swoją seksualnością w związku. Pierwsza wizyta pary ma charakter konsultacji wstępnej, w czasie której seksuolog-psychoterapeuta poprzez zadawane pytania stara się jak najlepiej zrozumieć przyczyny trudności czy obniżonej satysfakcji w życiu seksualnym pary by móc nakreślić optymalne metody pracy z parą.  W odróżnieniu od seksuologa-lekarza specjalista terapii seksuologicznej nie wykonuje żadnych badań medycznych, ale może rekomendować parze lub któremuś z partnerów konsultacje u  odpowiedniego specjalisty – np. endokrynologa, neurologa, ginekologa, seksuologa-lekarza czy androloga albo terapeuty par lub psychoterapeuty.

Sesje terapii seksuologicznej dla par (a także terapii indywidualnej) prowadzi seksuolog- psychoterapeutka Katarzyna Klimko-Damska

  • Statystyki

    W 2021 r. rozwiodło się ok. 61 tys. par małżeńskich. Liczba ta jest mniejsza niż w latach 2005-2019, przy czym od wielu lat odnotowuje się także mniejszą liczbę zawieranych małżeństw. W miastach intensywność rozwodów jest prawie trzykrotnie wyższa niż na wsi.

    Rozwiedzeni małżonkowie przeżywają ze sobą przeciętnie 14 lat. Średni wiek mężczyzn w momencie rozwodu to obecnie 42 lata. Kobiety były o ok. 2 lata młodsze. 47,7% to rodziny bezdzietne, a 37,7% to rodziny z 1 dzieckiem. Najmniej rozwodów występuje w rodzinach wielodzietnych (0,8 – 2,9%).

    W ponad 2/3 przypadków powództwo o rozwód wnosi kobieta. Zwykle, w prawie 80% rozwodów, sąd nie orzeka winy. Wina męża orzekana jest w 15% przypadków, zaś żony w niewiele niż 3% przypadków.

    Coraz częściej sąd orzeka wspólne wychowywanie dzieci przez rozwiedzionych rodziców – w 2021 r. takich rozstrzygnięć było ponad 68%, opieka przyznana wyłącznie matce to 27% (a jeszcze w 2000 r. udział ten wynosił aż 65%), natomiast wyłączna opieka ojca to 3% przypadków.



  • strona www: Fabryka Dizajnu
    projekt graficzny: nietypowo.com